Warszawskie Spotkania Teatralne to festiwal szczególny, zasługuje więc na szczególną pamięć. Zorganizowany po raz pierwszy w 1965 roku szybko stał się bardzo ważną instytucją polskiego życia teatralnego, a z czasem zyskał własną legendę. Różne koleje losu sprawiły, że choć festiwal liczy 57 lat, miał 41 edycji. Ich historię przypomina ta wyjątkowa książka
Ostatnie egzemplarze!
Data dostępności:
Warszawskie Spotkania Teatralne to festiwal szczególny, zasługuje więc na szczególną pamięć. Zorganizowany po raz pierwszy w 1965 roku szybko stał się bardzo ważną instytucją polskiego życia teatralnego, a z czasem zyskał własną legendę. Różne koleje losu sprawiły, że choć festiwal liczy 57 lat, miał 41 edycji. Ich historię przypomina specjalne wydawnictwo: WST x 40 + Warszawskie Spotkania Teatralne 1965–2021.
Książka zawiera bogato ilustrowaną dokumentację wszystkich edycji WST. Syntezę fascynujących dziejów festiwalu przedstawia Barbara Osterloff, a Szymon Kazimierczak dopełnia ją opisem Małych WST, które stały się w ostatniej dekadzie nowym elementem programowym Spotkań. Nieoczywisty komentarz tworzą także indywidualne wspomnienia ludzi związanych z festiwalem: aktorów, reżyserów, kuratorów, organizatorów, krytyków teatralnych i widzów: m.in. Jerzego Treli, Stanisława Radwana, Doroty Segdy, Tadeusza Bradeckiego, Jerzego Radziwiłowicza, Wiesława Komasy, Mikołaja Grabowskiego, Macieja Wojtyszki, Anny Augustynowicz, Jana Klaty, Macieja Nowaka, Tomasza Miłkowskiego czy Magdaleny Raszewskiej.
Publikacja ma przewrotnie jubileuszowy charakter. Powinna towarzyszyć 40. Spotkaniom, jednak w związku z wybuchem pandemii ta „okrągła” edycja miała wyjątkową formułę – odbyła się tylko w Internecie. Wydawnictwo więc podsumowuje dotychczasową historię Warszawskich Spotkań Teatralnych, a jednocześnie „plus” w tytule pozostaje symbolicznym znakiem ich dalszego trwania. To jeszcze jeden dowód na to, że festiwal nie poddaje się przeciwnościom losu. Ta historia przecież się nie kończy.
Współwydawcą publikacji jest Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.
Projekt dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Erudycyjny esej o nieoczywistych związkach teatru i morza, sceny i żywiołu wody w twórczości Jerzego Grzegorzewskiego. Córka reżysera, dramatopisarka znana m.in. z Ifigenii i Migreny, operuje tu językiem gęstym, pełnym intelektualnych nawiązań, a zarazem poetyckim, literacko fascynującym.
Zbiór szkiców, z których wyłania się bardzo drobiazgowa – a przy tym fascynująca – mapa przedstawień Jerzego Grzegorzewskiego. Jej autorka Ewa Bułhak jest stróżem twórczości teatralnej reżysera.
Pierwsza monografia Kazimierza Dejmka, jednego z najważniejszych powojennych ludzi polskiego teatru: aktora, reżysera, dyrektora Teatru Narodowego w latach 1962–1968, wreszcie ministra kultury w wolnej Polsce. Autorka książki, prof. Magdalena Raszewska, przedstawia niejednoznaczny i skomplikowany życiorys człowieka pokazany na tle powojennej – kulturowej,...