Książka przedstawia badania performatywne jako rozwijający się paradygmat naukowy, równorzędny wobec badań ilościowych i jakościowych. Prezentuje liczne przykłady praktyk, które łączą tradycyjne metody badawcze ze strategiami twórczymi czerpanymi głównie z tańca, teatru oraz performansu artystycznego.
Wydanie II zmienione i rozszerzone.
Katarzyna Słoboda bada praktyki takich artystek jak Lisa Nelson, Rosalind Crisp, Maria Zimpel, Anna Nowicka i Maria Stokłosa. Ucieleśniona uważność to zwrot ku prymarnej modalności tańca jako osadzonej w ciele wielozmysłowej świadomości i obecności, pozwalający umiejscowić percepcję i recepcję tańca w ciele.
Autorka analizuje funkcjonowanie komizmu w tańcu scenicznym, co prowadzi do szerszych rozważań o potencjale sztuki tańca i choreografii w zakresie wpływu na otoczenie. Rozważa komizm jako narzędzie artystyczne, wyrastające z kultury, i jako narzędzie kulturowe, mogące kształt tejże kultury zmieniać.
Książka jest kolejnym tomem monograficznego opracowania poświęconego tajwańskiemu teatrowi tańca.