Książka przedstawia badania performatywne jako rozwijający się paradygmat naukowy, równorzędny wobec badań ilościowych i jakościowych. Prezentuje liczne przykłady praktyk, które łączą tradycyjne metody badawcze ze strategiami twórczymi czerpanymi głównie z tańca, teatru oraz performansu artystycznego.
W Trudnej sztuce dorastania Agata Kędzia interdyscyplinarnie łączy pedagogikę teatru i studia nad dzieciństwem z perspektywą własnej praktyki pedagogicznoteatralnej.
Niniejszy leksykon jest pozycją pożądaną i niezwykle potrzebną anglojęzycznemu czytelnikowi, ponieważ uzupełnia brakujące „rozdziały” w historii teatru, prezentując złożony obraz pomijanych dotąd działań przez przedstawienie i omówienie praktyk międzywojennej awangardy teatralnej w Europie Środkowo-Wschodniej.
Dokonania muzyczne Yoko Ono, jej działalność performerska i aktywistyczna są przedstawione jako spójna forma ekspresji egzystencjalnej wolności artysty, kobiety i człowieka w ogóle.
Performans cyfrowy – historycznomedialne przemiany to wielokierunkowa narracja o relacjach między sztukami performatywnymi a mediami.
Codzienność, performatywność, demokracja, Pedagogika wobec norm życiowych i problematyki nienormatywności.
Książka, którą oddajemy w ręce czytelników, prezentuje wyniki badań kulturoznawców i socjologów. Nie ogranicza się bynajmniej do opisania historii sztuk cyrkowych, ale umiejscawia je w szerokim kontekście społecznym, antropologicznym i kulturowym. [...]
Kwartalnik teatralny wydawany przez Fundację Teatr Nie-Taki. Jego największą wartością ideową jest zainteresowanie obrzeżami teatralnymi, czyli wszystkimi zjawiskami, które nie dają się sklasyfikować w obrębie obowiązującej teatralnej mody.