Książka Twarze nowoczesności: Marivaux – Watteau – Baudelaire – Ibsen – Strindberg – Rimbaud –Wyspiański – Witkacy – Regamey z różnych powodów powstawała przez wiele lat. Stanowi jednak całość o przemyślanym tytule, w którym nieprzypadkowo pojawia się słowo "twarze".
Ostatnie egzemplarze!
Data dostępności:
Każdy z jej bohaterów jest istotną twarzą jakiegoś aspektu nowoczesności, charakterystycznego dla swojej epoki. Są to bez wyjątku twarze wyraziste i mocno zapisane w historii, w tym także twarze postaci nieco zapomnianych bądź nieczęsto obecnie przywoływanych. Twarze są pojedyncze i nie tworzą zwartej całości. Przeciwnie, są one wyborem spośród wielu i – odwołując się do tytułu poematu Baudelaire’a interpretowanego w książce – można je porównać do latarni morskich, które rozświetlają ciemność i pozwalają okrętom znaleźć drogę do portu […]
Głównym tematem tej książki są przemiany nowoczesnego "ja" ukazane w dramacie, teatrze, literaturze i sztuce. Ściślej rzecz biorąc, interesuje mnie wzrost i upadek "ja". Najlepiej zatem określić można główny wątek rozważań jako krytykę nowoczesnego "ja" w rozmaitych jego przejawach. W głębi czy w cieniu pojawia się problematyka osoby, zwłaszcza relacji "ja" i osoby, która w tej pracy nie jest jeszcze rozwinięta szerzej. Obok problematyki "ja" bardzo istotnym tematem tej książki jest obecność bądź nieobecność zagadnienia wiary i religii w kulturze – wedle mojego sposobu myślenia i moich możliwości […]
Składające się na ten tom rozważania należą do gatunku szeroko pojętej komparatystyki w tym znaczeniu, że porównywanie, przeciwstawianie, zestawianie, łączenie i odrzucanie oraz przechodzenie z terytorium jednej sztuki do innej odgrywają w nich rolę zasadniczą. Ważnym elementem moich refleksji jest ostrożne zaufanie, którym obdarzam wyobraźnię i spontaniczne skojarzenia. Można zatem określić moją metodę jako formę komparatystyki tradycyjnej z elementami antropologii kultury. Mojej pracy i myśleniu przyświecała również hermeneutyka spod znaku Ricoeura, Heideggera i Gadamera, niekoniecznie manifestowana.
(z Przedmowy)
Gdyby pytanie „czy wiemy już wszystko o Januszu Warmińskim” uznał ktoś za retoryczne, monografia „Janusz Warmiński i jego Teatr Ateneum” wyprowadzi go z błędu.
Japoński teatr nowoczesny. Od kabuki do shinpa, czyli kłopoty z realizmem jest kontynuacją trzech wcześniejszych książek (Maska na japońskiej scenie. Od pradziejów do powstania teatru no.
Warszawskie Spotkania Teatralne to festiwal szczególny, zasługuje więc na szczególną pamięć. Zorganizowany po raz pierwszy w 1965 roku szybko stał się bardzo ważną instytucją polskiego życia teatralnego, a z czasem zyskał własną legendę. Różne koleje losu sprawiły, że choć festiwal liczy 57 lat, miał 41 edycji. Ich historię przypomina ta wyjątkowa książka
Książka Szkoda Zachodu. Witkacy – Mrożek – Levin rozpatruje twórczość wymienionych w podtytule dramatopisarzy w kontekście nowoczesności. I na odwrót: nowoczesność, jej problemy, zjawiska w niej zachodzące, pojawiające się tendencje, analizuje poprzez lekturę dzieł Stanisława Ignacego Witkiewicza, Sławomira Mrożka oraz Hanocha Levina.