Książka jest próbą uchwycenia procesu artystycznego w Teatrze Węgajty z perspektywy osób związanych z nim zarówno w wymiarze twórczym, jak i badawczym.
Autorka analizuje funkcjonowanie komizmu w tańcu scenicznym, co prowadzi do szerszych rozważań o potencjale sztuki tańca i choreografii w zakresie wpływu na otoczenie. Rozważa komizm jako narzędzie artystyczne, wyrastające z kultury, i jako narzędzie kulturowe, mogące kształt tejże kultury zmieniać.
Polski muzykolog Ludwik Bronarski nie jest postacią zupełnie zapomnianą, choć dziś może zbyt rzadko przywoływaną w dyskursach naukowych. Jako autor jednej z fundamentalnych monografii chopinowskich – Harmoniki Chopina (Warszawa 1935) – wszedł do ścisłego grona twórców polskiej chopinologii i najważniejszych chopinologów swojej generacji w Europie.
Od redakcji Historie lokalne, którymi rozpoczynamy „Pamiętnik Teatralny” 2022/2, to konty-nuacja umieszczonego w poprzednim zeszycie bloku tematycznego o roli teatru i performansu w kulturach miejskich. Autorki artykułów skupiają się tym razem na zmiennej roli regionalnych teatrów w przestrzeni miasta oraz na relacjach między teatrem i jego archiwum a...
Książka Szkoda Zachodu. Witkacy – Mrożek – Levin rozpatruje twórczość wymienionych w podtytule dramatopisarzy w kontekście nowoczesności. I na odwrót: nowoczesność, jej problemy, zjawiska w niej zachodzące, pojawiające się tendencje, analizuje poprzez lekturę dzieł Stanisława Ignacego Witkiewicza, Sławomira Mrożka oraz Hanocha Levina.
Książka Twarze nowoczesności: Marivaux – Watteau – Baudelaire – Ibsen – Strindberg – Rimbaud –Wyspiański – Witkacy – Regamey z różnych powodów powstawała przez wiele lat. Stanowi jednak całość o przemyślanym tytule, w którym nieprzypadkowo pojawia się słowo "twarze".