Polska awangarda teatralna 1919–1939. Antologia otrzymała wyróżnienie w Konkursie ACADEMIA 2022 dla najlepszej publikacji akademickiej i naukowej. Pierwsza całościowa propozycja ujęcia dorobku polskiej awangardy teatralnej od czasu opublikowanej w roku 1973 książki Myśl teatralna polskiej awangardy 1919–1939 opracowanej przez Stanisława Marczaka-Oborskiego.
Zbiór szkiców, z których wyłania się bardzo drobiazgowa – a przy tym fascynująca – mapa przedstawień Jerzego Grzegorzewskiego. Jej autorka Ewa Bułhak jest stróżem twórczości teatralnej reżysera.
Album fotograficzny Bartek Warzecha/Przedstawienia otrzymał wyróżnienie na GRAND PRESS PHOTO w kategorii Photo Book of the Year 2021 oraz na FOTOFESTIWALU w konkursie na Fotograficzną Publikację Roku 2021 "za znakomite zwieńczenie wieloletniej pracy nad obserwacją i rozumieniem teatru, oraz za przełożenie tej wiedzy i obrazów w formę książki wciągającej...
Plik zawiera e-book w formacie PDF. POBIERZ PDF
Zbiór pism teatralnych Łesia Kurbasa — wybitnego ukraińskiego reformatora i twórcy teatru, aktora i reżysera, założyciela trzech teatrów: Młodego Teatru, Kyjdramte i Berezilu.
Funkcjonowanie dzięki wsparciu finansowemu bliskich, powszechny lęk przed przyszłością, chęć zmiany zawodu - taki obraz sytuacji artystek i artystów teatru w czasie pandemii COVID-19 wyłania się z zakrojonych na szeroką skalę badań tej grupy zawodowej. Plik zawiera e-book w formacie PDF. POBIERZ PDF
Bohaterką La Pasionarii jest Dolores Ibárruri Gómez, słynna hiszpańska komunistka. Antonina Grzegorzewska stworzyła portret kobiety silnej, zdesperowanej, pełnej pasji, która zatraca się w swojej walce i przestaje odróżniać dobro od zła.
„To się naprawdę nie wydarzyło / nie ma takiej wsi na mapie / jak nasza / w ogóle nie ma takich / ludzi jak my”
Monografia huculskiego obrzędu weselnego, rezultat badań terenowych prowadzonych w latach 2011–17. Ślad fascynującej podróży w głąb kultury opisywanej niegdyś przez Stanisława Vincenza, a żywotnej i dzisiaj.
Staranne edytorsko, bogato ilustrowane wydanie zapisków Juliusza Osterwy z lat 1938–1939, znanych dotąd tylko nielicznym badaczom. Ciekawy dokument nie tylko dla teatrologów, ale też dla historyków, socjologów, antropologów czy kulturoznawców, ale też dla wszystkich, którzy interesują się dwudziestoleciem międzywojennym.