Ostatnie egzemplarze!
Data dostępności:
Paweł Konic
(1954-2005)
W szkolnych latach myślał o fizyce, miał w planach inne kierunki, ale w końcu podjął studia
polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Wtedy właśnie zajął się teatrem
studenckim. Reżyserował, pisał, organizował występy teatrów, a nawet – wspomniał o tym
w jednym z wywiadów – zagrał główną rolę. Teatr go pochłonął, z nim związał swoje
zawodowe życie. Już na studiach zaczął współpracę z dwutygodnikiem „Teatr” oraz
miesięcznikiem „Dialog”, w tych pismach prawie równocześnie opublikował swoje
debiutanckie teksty i z obydwoma związał się na długi czas. Pisanie o teatrze nie było jego
jedyną aktywnością teatralną, z czasem przestało nawet być aktywnością najważniejszą –
wchodził w skład kolegiów redakcyjnych wymienionych wcześniej periodyków, był
kierownikiem literackim cenionych scen, członkiem rad programowych i sądów
konkursowych, kierownikiem artystycznym. Napisał jednak sporo, bo blisko 150 tekstów.
Zdecydowaną większość stanowią recenzje z przedstawień, zarówno teatrów w stolicy
i wielkich ośrodkach, jak i tak na zwanej prowincji. Sposób, w jaki uprawiał zawód
recenzenta, dał mu silną pozycję w środowisku teatralnym, ponieważ miał rzadką
uważność i szacunek dla rzetelnej pracy, umiał formułować wyważone oceny przy
prezentowaniu zdecydowanych sądów. Oprócz krytyki zajmował się również
obserwowaniem i refleksją na temat tego, co określa się często mianem o b r z e ż y życia
teatralnego: młodym teatrem, poszukiwaniami i eksperymentami, festiwalami, rozmowami
z artystami. To przede wszystkim takie teksty zostały zebrane w tym zbiorze.
Anna Radulska-Cieliczko
Notatki z pracy to zbiór wypowiedzi Erwina Axera o teatrze i reżyserii przygotowany z okazji 100-lecia urodzin artysty. Składa się z tekstów rozproszonych w czasopismach fachowych oraz z kilku dotąd niepublikowanych, znajdujących się w archiwum reżysera w zbiorach Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego.
Bohaterką La Pasionarii jest Dolores Ibárruri Gómez, słynna hiszpańska komunistka. Antonina Grzegorzewska stworzyła portret kobiety silnej, zdesperowanej, pełnej pasji, która zatraca się w swojej walce i przestaje odróżniać dobro od zła.