Ostatnie egzemplarze!
Data dostępności:
„Grzegorzewski chętnie sięgał po utwory niesceniczne. Źródeł tego zainteresowania należałoby przede wszystkim szukać w podziwie, jaki żywił dla dzieł wielkich pisarzy; także, być może, w przekonaniu, że niektóre z nich w sposób doskonalszy niż twórczość dramatyczna wyrażają istotne doświadczenia współczesności. Niewątpliwie były one dla niego także wyzwaniem, prowokowały do poszukiwań. [...]
Nawiązujący do zrealizowanego w spustoszonej przez pożar przestrzeni Teatru Polskiego we Wrocławiu poetyckiego spektaklu tytuł Rekonstrukcje wydaje się dla niniejszego tomu właściwy. Rekonstrukcji podlega tu niemal wszystko: kompozycja tekstów literackich, układ przestrzeni scenicznej, rytm i jego napięcia w utworze. Niezmienna pozostaje konstrukcja bohaterów i ich relacja ze światem, odczytywana przez reżysera w sposób niezwykle osobisty.
Podróż, którą wraz z nimi odbywa – do źródeł kultury europejskiej lub na jej manowce – jest konfrontacją indywidualnego, często marnego losu z marzeniem o jego unieważnieniu, roztopieniu go w czymś większym, ucieczce od przemijania. [...]
Potwierdzają obserwację Prousta, że prawdziwe raje to raje utracone”.
(Ewa Bułhak, ze wstępu)
Rekonstrukcje pod redakcją Ewy Bułhak i Mateusza Żurawskiego to trzeci – i ostatni – tom edycji krytycznej scenariuszy autorskich Jerzego Grzegorzewskiego, wydawanej przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego przy współpracy Teatru Studio i Teatru Narodowego.
Obejmuje cztery albumy z wybranymi adaptacjami tekstów prozatorskich i poetyckich: Amerykę według Kafki (1973), Śmierć w starych dekoracjach i Złowionego według Różewicza (1978, 1993), Śmierć Iwana Iljicza według Tołstoja (1991) i Hamleta Stanisława Wyspiańskiego (2004), a także aneks, zawierający rekonstrukcję studenckiego spektaklu Niejaki Piórko według Michaux (1963) i notatki do niezrealizowanej inscenizacji Czarodziejskiej góry według Manna (2005).
Każdy scenariusz, poprzedzony obszernym wstępem, opatrzony rozbudowanym aparatem krytycznym, który uwzględnia kolejne warianty tekstu oraz odkrywa jego źródła i inspiracje, i jest bogato zilustrowany m.in. fotografiami autorstwa Wojciecha Plewińskiego, Edwarda Hartwiga, Adama Hawałeja i Pana Soka, a także szkicami reżysera.
Oba poprzednie tomy spotkały się z bardzo dobrym przyjęciem, zebrały wiele pozytywnych recenzje i były wyróżniane wśród wydawnictw o tematyce teatralnej (m.in. w rankingach miesięcznika „Teatr”); ponadto tom pierwszy został uhonorowany nagrodą Sekcji Krytyków Polskiego Ośrodka ITI (International Theatre Institute) dla Teatralnej Książki Roku 2013.
Monografia huculskiego obrzędu weselnego, rezultat badań terenowych prowadzonych w latach 2011–17. Ślad fascynującej podróży w głąb kultury opisywanej niegdyś przez Stanisława Vincenza, a żywotnej i dzisiaj.