Drugi tom z serii Nowe Historie podejmuje refleksję nad faktami w dyskursie historycznoteatralnym, a także w domenie samego teatru rozumianego jako sztuka i jako praktyka społeczna, bo tu właśnie pojęcie faktu wydaje się wyjątkowo złożone i otoczone dodatkowymi trudnościami.
Tytuł tomu przywołuje jedną z najbardziej wpływowych literaturoznawczych szkół krytycznych i łączy ją z polską recepcją dzieł Szekspira. Precyzyjnie oddaje w ten sposób zawartość książki, w której obok tekstu Stephena Greenblatta – „ojca i matki” nowego historycyzmu zwanego też poetyką kulturową - swoje szekspirologiczne analizy opublikowali polscy badacze.