Strona główna
Pokłosie ogólnopolskiej konferencji naukowej, która odbyła się 14 listopada 2019 w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza z okazji 90 rocznicy urodzin Konrada Swinarskiego (1929–1975).
Ostatnie egzemplarze!
Data dostępności:
Zuzanna Olbinska – Wstęp
I
Łucja Demby – Konrad Swinarski: teatr jako sposób przekazywania myśli … 13
Dorota Kozińska – Nieukończony proces powstawania … 23
Magdalena Rewerenda – sezon: swinarski. Problematyczny mit Konrada … 35
II
Beata Guczalska – Konrad Swinarski: świat jako wróg. Domysły … 49
Paweł Zarychta – „…butów potrzebuję bowiem najpilniej”. Niemieckojęzyczne listy Konrada Swinarskiego do rodziny Seyffertów … 77
Joanna Walaszek – Konrad Swinarski w Teatrze Dramatycznym m. st. Warszawy (1958–1962) … 91
III
Maria Napiontkowa – „Wspólni aktorzy” Konrada Swinarskiego i Jerzego Jarockiego … 129
Jan Karow – „Rola skończona”. Pierwsze i ostatnie „Wyzwolenie”Jerzego Treli … 149
IV
Elżbieta Baniewicz – Swinarski, czyli konformizm? … 167
Rafał Augustyn – Wokół „Pluskwy” … 185
V
Zuzanna Olbińska – Od izraelskich notatek do krakowskich nagrań. Wizja Ducha ojca w niezrealizowanym „Hamlecie” Konrada Swinarskiego … 197
Rozdział I. Notatki izraelskie … 208
Rozdział II. Krakowskie nagrania … 220
Aneks … 251
Indeks … 274
Anda Rottenberg, wybitna kuratorka i krytyczka zbiera rozrzucone na przestrzeni lat okruchy pamięci, tworząc pasjonujący pejzaż sztuki i kultury XX i XXI wieku.
Drama rozwija się dzięki ludziom, którzy widzą w niej coś więcej niż „odgrywanie scenek”. Każdy praktyk dramy ma swoje ulubione techniki, za pomocą których realizuje zamierzone cele.
Andrzej Turowski dokonuje w Radykalnym oku istotnej zmiany w swoich badaniach nad awangardą.
Zderzenia melancholii i queerowej wyobraźni, poczucia humoru i karkołomnych intelektualnych ciągów, brutalnej groteski i gorzkich samorozliczeń – wszystko to znajdziemy w tekstach dramatycznych znanego krytyka teatralnego, pisarza i dramaturga zebranych w tym tomie.