Fascynująca historia cyrku na ziemiach polskich i dzieje tworzących go pokoleń artystów to wciąż historia nienapisana, wyparta część dziedzictwa kulturowego. Luki tej nie sposób wypełnić jedną publikacją. Inicjując serię „Circusiana”, chcemy przyczynić się do powstania systemowych badań nad kulturową historią cyrku i jego współczesnymi formami.
Ostatnie egzemplarze!
Data dostępności:
W pierwszym tomie przybliżamy okoliczności rozmaitych momentów założycielskich i przełomów wraz z różnymi sposobami konstruowania i rekonstruowania historii cyrku, pomiędzy analizą źródeł, mitografią a historiografią.
W stworzeniu serii zainspirowała nas otwartość i ciekawość Zbigniewa Raszewskiego, historyka teatru, patrona Instytutu Teatralnego, który w książkach Teatr w świecie widowisk i Pamiętnik gapia zawarł wiele wnikliwych uwag na temat cyrku i widowisk spod znaku „budy jarmarcznej”.
Cyrk proponuje specyficzną, natychmiast rozpoznawalną formułę widowiska. Ale jest także obiektem wyobrażonym: zbiorem retroaktywnych i melancholijnych fantazji, pojemnym imaginarium, z którego twórcy poszukujący idei autentyczności czerpali i do dziś czerpią częściej niż chcieliby przyznać. Uważany za aintelektualny i antyestetyczny – był jednocześnie obiektem fascynacji artystów i ideologów. W zachodnim projekcie modernizacyjnym funkcjonował jako laboratorium technologicznych innowacji i quasi-instytucja edukacyjna, prekursorsko propagował wzorce nowoczesnego życia, mobilności społecznej, treningu fizycznego i estetyk cielesności, kultu gwiazd i superbohaterów, odegrał także znaczącą rolę w powstaniu nowoczesnych mediów i profesjonalnego sportu.
Sylwia Siedlecka, Grzegorz Kondrasiuk
Seria „Circusiana” wypełnia zastanawiającą lukę w polskiej refleksji nad kulturą. Dziwić może, dlaczego cyrk pozostawał na obrzeżach naszej refleksji humanistycznej. Czy na mocy pobieżnych skojarzeń z rozrywką popularną? Czy poprzez swą wyrazistą estetykę, wymykającą się klasycznym wzorcom ocen? Czy też poprzez specyficzne kojarzenie ze sobą sił atrakcji i repulsji w projektowanej reakcji publiczności? Zbiór pokazuje możliwości wieloaspektowej analizy cyrku jako instytucji kulturowej, jako formy spektaklu i jako źródła kulturowych odniesień na polu sztuki. Z pewnością znajdzie czytelników w gronie badaczy i studentów różnych dyscyplin szeroko rozumianej humanistyki, a zwłaszcza kulturoznawstwa, teatrologii, antropologii i historii.
z recenzji wydawniczej – prof. Anna Wieczorkiewicz
Spis treści:
Peta Tait
Pokazy krwiożerczych lwów
Eleanor Lybeck
Dzikość i szyderstwo: cyrk i polityczna metafora w osiemnastowiecznej Irlandii
Krzysztof Kurek
Występy cyrku Alberta Salamońskiego w Warszawie w 1872 roku
Hanuš Jordan
W poszukiwaniu historii czeskiego cyrku. Mity, pamięć, źródła
Sabina Drąg
Herstoria eksperymentalna: Miss La La
Joanna Wojnicka
Iluzjoniści, klauni, akrobaci. Cyrk i cyrkowość w kinie niemym
Stefanie Nathow
Cyrk w niemieckiej literaturze popularnej okresu Trzeciej Rzeszy
Paloma Leyton
Cyrk jako urządzenie: inscenizowanie grawitacji
Rafał Szczerbakiewicz
Nowy Świat to nazwa cyrku. Nowocześni przeglądają się w obrazach Giandomenica Tiepola
Mateusz Kanabrodzki
W teatrze klauna, w cyrku Pierrota – mitografie gatunków zmąconych. Pamięć o tradycji komedii dell’arte w widowiskach cyrkowych
Nowe biografie to czwarty już tom zbiorowy w serii Nowe Historie, tym razem poświęcony biografistyce – tej pielęgnowanej, ale i zaniedbywanej przez historyków teatru oraz tej uprawianej i wykorzystywanej przez twórców teatralnych.
W Trudnej sztuce dorastania Agata Kędzia interdyscyplinarnie łączy pedagogikę teatru i studia nad dzieciństwem z perspektywą własnej praktyki pedagogicznoteatralnej.