Wydana po angielsku w roku 2015 książka Dominiki Laster to jedna z najważniejszych publikacji poświęconych twórczości Jerzego Grotowskiego, jakie ukazały się w ostatnich latach.
Ostatnie egzemplarze!
Data dostępności:
Porzucając dominujący w wielu dotychczasowych opracowaniach porządek ułożonych chronologicznie faz poszukiwań polskiego artysty, proponuje podróż w głąb, poprzez te kolejne warstwy, by przedstawić oryginalną, dobrze udokumentowaną i klarownie przeprowadzoną analizę pracy Grotowskiego za pamięcią osobistą i pamięcią kultury.
„Książka dowodzi, że jej autorka jest niezwykle wrażliwa na to, co Grotowski budował przez całe życie – mosty horyzontalne pomiędzy jednostkami i kulturami oraz mosty wertykalne, czy też raczej – drabiny, łączące «teraz» i «początek». Na tych mostach i poprzez te mosty Grotowski rozwijał intymną wiedzę o głębokim Ja, które – paradoksalnie – jest Innym, bratem, bliźniakiem, Ja–Ja. […]
Dominika Laster opisuje, rozkłada na części i analizuje ten właśnie proces badania w czynieniu. Jest dla czytelników przewodniczką po sposobach, na jakie ten proces przejawiał się w Sztuce jako prezentacji, parateatrze, Teatrze Źródeł, Dramacie Obiektywnym i Sztuce jako wehikule. Szczegółowo pokazuje, jak „most pamięci” Grotowskiego biegnie od codzienności do precyzyjnie uruchamianych wspomnień osobistych, i dalej – do «początku», który nigdy by nie zaistniał, gdyby nie to, że istnieje poprzez namacalnie realne tradycyjne pieśni wibracyjne, rytuały i mity”.
Prof. Richard Schechner, fragment przedmowy do polskiego wydania
Ta książka mogłaby nosić tytuł Człowiek teatru. Tak samo jak napisana przez Zygmunta Hübnera biografia Wojciecha Bogusławskiego i jak nagroda imienia Hübnera, wręczana dziś artystom, którzy mogą być uważani za spadkobierców jego myślenia o teatrze.