Strona główna
Erudycyjny esej o nieoczywistych związkach teatru i morza, sceny i żywiołu wody w twórczości Jerzego Grzegorzewskiego. Córka reżysera, dramatopisarka znana m.in. z Ifigenii i Migreny, operuje tu językiem gęstym, pełnym intelektualnych nawiązań, a zarazem poetyckim, literacko fascynującym.
Ostatnie egzemplarze!
Data dostępności:
„Scena w Onym, Drugim Powrocie Odysa była Amsterdamem, chronionym przed morzem kontrolowanym systemem zapór, otwieranych tylko w trakcie odpływów. Odys jest na mieliźnie, stąd jego powolne umieranie. [...]
Po śmierci ojca tamy zostały otwarte i to morze, czekające na ujście z kulis, zalało teatr.
Pływające na jego dnie trupy z przeszłości, wspomnienia scen, spektakli, aktorów, scenografii, muzycznych wariacji, są zadziwiająco zakonserwowane. Przed zapomnieniem chroni je właśnie słona woda, nic innego”.
(fragment książki)
Warszawskie Spotkania Teatralne to festiwal szczególny, zasługuje więc na szczególną pamięć. Zorganizowany po raz pierwszy w 1965 roku szybko stał się bardzo ważną instytucją polskiego życia teatralnego, a z czasem zyskał własną legendę. Różne koleje losu sprawiły, że choć festiwal liczy 57 lat, miał 41 edycji. Ich historię przypomina ta wyjątkowa książka
Zbiór pism teatralnych Łesia Kurbasa — wybitnego ukraińskiego reformatora i twórcy teatru, aktora i reżysera, założyciela trzech teatrów: Młodego Teatru, Kyjdramte i Berezilu.
Druga część monografii o scenicznym „przepisywaniu” Dziadów skupiona na przedstawieniach powstałych po 1989 roku. Część pierwsza, głośna Cela Konrada ukazała się w 1998 roku.