Słownik odgłosów somatycznych odbiega od tradycyjnej słownikowej formuły – jest opowieścią. Opowiadając o dźwiękach, opowiada o człowieku i jego stosunku do świata, przejawach jego obecności i sposobach komunikacji.
Jeśli Frankenstein jest mitem, to natychmiast pojawiają się dwa pytania. O jaki mit chodzi? I jaka koncepcja mitu jest potrzebna, by rzucić światło na tę zarazem powieść filozoficzną?
Immanentny związek estetyki z egzystencją leży u podstaw twórczości Milana Kundery. Teza o istnieniu światopoglądu formy, jak można ów związek nazwać, zakłada, iż wybór gatunku bądź rodzaju literackiego nie jest filozoficznie obojętny, gdyż składa się nań przyjęcie zestawu tez o charakterze światopoglądowym.
Nie mogę wyjść z podziwu dla Gdańskich śladów Szekspira – dwujęzycznego wydawnictwa poświęconego Danielowi Chodowieckiemu i profesorowi Jerzemu Limonowi. Pierwszy był utalentowanym i cenionym rysownikiem, drugi znakomitym filologiem angielskim, historykiem i teoretykiem teatru.
Książka przedstawia studium nieznanych dramatów z początków XX wieku o tematyce pasyjnej. Analizuje się w niej zawartość materiału biblijnego, jego przekształcenia, z odniesieniami o charakterze filologicznym w zakresie przekładu archetekstu biblijnego.
Może trzeba czytać tę sztukę jako przekaz „po śmierci”? Może nikt nie ocalał z nawałnicy, która wcale nie była dziełem Prospera, tylko dzikim obrządkiem natury? Może nikt się nawrócił, nikt nikomu nie przebaczył, nikt nie uznał swych grzechów i nikt nie okazał ani skruchy, ani wielkoduszności.
Piotr Sawczyński - filozof, filolog i politolog, doktor nauk społecznych w Katedrze Filozofii Polityki Uniwersytetu Jagiellońskiego, adiunkt w Katedrze Teorii i Filozofii Polityki Akademii Ignatianum w Krakowie. Autor książki Polityczność podmiotu (Kraków 2016) i kilkunastu artykułów naukowych.
Reprezentacje Zagłady w kulturze polskiej (1939-2019) śledzą artystyczne ekspresje Holokaustu w teatrze, filmie, muzeach, sztukach wizualnych oraz zjawiska z kręgu kultury popularnej. Stanowią kontynuację badań, które podjęliśmy kilkanaście lat temu w Literaturze polskiej wobec Zagłady (1939-1968).
To nie jest tradycyjna historia literatury ani podręcznik przekładoznawstwa. Andrzej Kopacki przełożył dwadzieścia jeden wierszy niemieckojęzycznych (od Goethego do dzisiaj) i opatrzył ich polskie wersje autokomentarzem translatorskim.
Książka Szkoda Zachodu. Witkacy – Mrożek – Levin rozpatruje twórczość wymienionych w podtytule dramatopisarzy w kontekście nowoczesności. I na odwrót: nowoczesność, jej problemy, zjawiska w niej zachodzące, pojawiające się tendencje, analizuje poprzez lekturę dzieł Stanisława Ignacego Witkiewicza, Sławomira Mrożka oraz Hanocha Levina.
Książka Twarze nowoczesności: Marivaux – Watteau – Baudelaire – Ibsen – Strindberg – Rimbaud –Wyspiański – Witkacy – Regamey z różnych powodów powstawała przez wiele lat. Stanowi jednak całość o przemyślanym tytule, w którym nieprzypadkowo pojawia się słowo "twarze".
Historyczno-antropologiczne studium, które czyta się jak trzymającą w napięciu powieść. Dysputy paryskich uczonych o polskich wampirach, Mickiewicz wychodzący z grobu, picie trupiej krwi w czasie zarazy i zupełnie nowe spojrzenie na ludowe wierzenia.