Założeniem książki jest wyrysowanie mapy kontekstów myślenia o festiwalu jako jednej z ważnych współczesnych instytucji sztuki. Znalazły się tutaj m.in. manifesty kuratorskie, scenariusze, teksty programowe, rozmowy. Ich autorami są znakomici praktycy i praktyczki, twórcy i twórczynie projektów artystycznych oraz badacze i badaczki.
Ostatnie egzemplarze!
Data dostępności:
Festiwal jest zawsze instytucją polityczną: ustanawia sposób percepcji, definiuje poszczególne trendy, umieszcza prace artystyczne w określonym porządku, decyduje o warunkach produkcji nowych wydarzeń. Gestem politycznym jest także sam wybór spektakli i sposobu ich pokazania, a także kształtowanie kontekstu czy formułowanie komunikatu z publicznością. Wybory osób odpowiedzialnych za programy festiwali nigdy nie są zatem „niewinne” czy neutralne. Jeżeli z kolei popatrzymy na festiwal z perspektywy jego uwarunkowań ekonomicznych i społecznych, okaże się, że nie tylko jest produktem neoliberalnego systemu, ale zarazem często wzmacnia i utrwala jego porządek. Jak wobec tego możliwe jest projektowanie festiwalu jako propozycji politycznej i emancypacyjnej? I jak ten potencjał uruchomić?
Podstawowym założeniem tej książki jest wyrysowanie mapy kontekstów myślenia o festiwalu jako jednej z ważnych współczesnych instytucji sztuki. Znalazły się tutaj m.in. manifesty kuratorskie, scenariusze i listy, teksty programowe, rozmowy z praktykami. Ich autorami są znakomici, wieloletni praktycy i praktyczki, twórcy i twórczynie projektów artystycznych oraz badacze i badaczki przyglądające się mechanizmom produkcji i odbioru sztuki. Proponowane przez nich spojrzenia nie tylko każą ponownie zastanowić się nad tymi mechanizmami festiwalowymi, które wydawałyby się oczywiste, ale również pozwalają zadać pytanie, w jaki sposób odzyskać festiwal jako obszar działań krytycznych; jak go, jak powiedziałby McKenzie Wark, zhakować, by stworzyć przestrzeń na nowe rozwiązania — przede wszystkim na te, które są dzisiaj niemożliwe do pomyślenia.
The festival is invariably a political institution: it puts in place a certain way of perceiving performing arts; it defines individual trends; it arranges artworks in a certain order and determines the requirements and criteria for producing new shows. After all, the very act of selection, and deciding how productions are shown, is in itself a political gesture – as is the shaping of context or formulating the festival message in conjunction with the audience. The choices made by those responsible for festival programmes are neither “innocent” nor neutral.
On the other hand, if we look at the festival from the perspective of its social and economic conditions, we will notice that it is not only a product of the neoliberal system, but that it also strengthens and preserves its order. Thus, how does this context allow one to think about the festival as an emancipatory political proposal? And how to unlock this potential?
My fundamental rationale here is to sketch a map of contexts conducive to thinking about the contemporary festival as one of the crucial contemporary art institutions. The book contains texts drawn from a variety of sources: manifestos, scripts, programme materials, interviews. All the texts were conceived by outstanding practitioners, curators, artists, and researchers analysing and critiquing the mechanisms of art production and reception from diverse points of view. Their proposals not only make us rethink what seemed obvious, but also let us ask a question how – in the face of social and economic complicities – we can appropriate festivals as a space of critical undertakings; how, to evoke McKenzie Wark, to hack them with a view to creating a space for new solutions: in particular, for ones that seem inconceivable for now.
Wersja cyfrowa kolejnego tomu z serii Teatr Publiczny. Przedstawienia. „Dwudziestolecie nie jest prezentacją wybranych aspektów międzywojennego teatru, lecz próbą zobaczenia tej epoki poprzez teatr...” KUP WERSJĘ DRUKOWANĄ
Partner: Uniwersytet Łódzki W tomie znajdziemy odpowiedź na zasadnicze trzy pytania: jak w poszczególnych krajach funkcjonują teatry, w jakich formach organizacyjnych i instytucjonalnych prowadzą swą działalność, jak są finansowane i nadzorowane, wreszcie jaki posiadają status społeczny.