W numerze gęsto. Prawie okrągłe, bo 40. już urodziny, wraz ze 140. swojego patrona,
obchodził zakopiański Teatr im. Stanisława Ignacego Witkiewicza. Fotorelację stworzył
Stefan Okołowicz, utrwalając najważniejsze momenty, w tym jubileuszowe spotkanie dwóch
tytanów, dyrektora i reżysera, Andrzeja Dziuka oraz ojca chrzestnego teatru, Janusza
Deglera. Mariola Socha opisuje swoje wrażenia ze spektakli, które układają się w sięgającą
1985 r. historię teatru.

Peiper broni Witkacego przed Skamandrem, portrety Firmy Portretowej żrą oczy, ale
nikt nie oszalał. Gucio, modelki, hrabianki, spłyciarze, przemilczenia i teoryjki. Iwaszkiewicz
boksuje się ze „Zwrotnicą” – o co toczy się gra, wyjaśnia Tomasz Bocheński. Fragmenty
opasłego tomu Witkacy. Biografia Przemysława Pawlaka, rozsiane w numerze, dają
przedsmak całości. W 150 odsłonach prezentuje się Giewont – o niezwyczajnej kolekcji
Elżbiety i Andrzeja Kubasiewiczów pisze Krzysztof Dubiński, autor innego tekstu,
Chopinowskie przygody Augusta Zamoyskiego o mało znanym pomniku kompozytora.
2025 jest rokiem Antoniego Słonimskiego, stąd błyskotliwa przypowieść o młodym
Słonimskim Jana Strausa i Marta Bożek z tekstem Hipon a sprawa Słonimska. Alicja
Przybyszewska przygląda się juweniliom Artura Marii Swinarskiego, sekretarza Witkiewicza
w latach 20. Igor Tokarzewski zaprasza do partii szachowej z Karolem Irzykowskim i
analizuje jego dramat Zwycięstwo. Oprócz tego druga część artykułu Dominika Gańki The
Language Machine, dwa fotoreportaże ze Słupska, z cyklicznych, corocznych „Strzech” i
konferencji Muzeum Pomorza Środkowego „Witkacy. Nowe wyzwania”; rozmowa z
graficzką Karoliną Rozpędowską, autorką animacji na wystawę „Witkacy. Poza
rzeczywistością” w Centrum Spotkania Kultur w Lublinie oraz sprawozdanie Joanny Żołądek
z tejże wystawy.

O tym, jak wypadło spotkanie twórczości Witkacego z prężnie rozwijającą się obecnie
sztuczną inteligencją, w tekście Marka Średniawy o znaczący tytule Dom Pracy Twórczej
Biura Projektów Typowych.

Opis pochodzi od wydawcy.