Ostatnie egzemplarze!
Data dostępności:
Podróż po Europie, w którą wyruszył Władysław Waza, ukształtowała smak artystyczny przyszłego króla i pomogła mu nawiązać inspirujące kontakty, które zaowocowały wyjątkowym zjawiskiem kulturowym. Zainaugurowany w 1627/1628 r. , a funkcjonujący nieprzerwanie w latach 1635–1648 w południowym skrzydle Zamku Królewskiego w Warszawie teatr był nie tylko pierwszą stałą instytucją tego typu w Polsce, ale także jednym z pierwszych stałych teatrów operowych poza Italią. Oprócz dramatów muzycznych, baletów dworskich i spektakli komedii dell’arte można było tu podziwiać liczne występy angielskich aktorów.
Polscy i zachodnioeuropejscy badacze reprezentujący rozmaite dziedziny i wrażliwości przedstawiają wieloraki obraz królewskiego patronatu w kontekście dokonującej się wówczas europejskiej wymiany kulturowej, w której to warszawsko-wileński dwór odgrywał pierwszoplanową rolę.
Francuski teatr kobiet z przełomu XIX i XX wieku można by określić jako feministyczny, choć nie stworzył on jakiejś jednej i koherentnej poetyki, co nie powinno zresztą dziwić, ponieważ przedstawiane w tym tomie pisarki sprzyjały ideałom anarchistycznym, a te odrzucały wszelakiej maści dogmaty, jednotorowość myśli; broniły natomiast wielogłosu w dyskusji...
Z dramatami Pawła Bitki Zapendowskiego widzowie mieli okazję zetknąć się podczas czytań performatywnych na scenie Domu Literatury w Warszawie w 2023 roku. Czytania te w pełni odsłoniły ich potencjał, wzmocniony przez grę aktorów, ich interpretację i drobne zabiegi reżyserskie.