Ostatnie egzemplarze!
Data dostępności:
Jerzy Koenig
Rosjanie
wybór i redakcja Paweł Płoski
Gogol. Ostrowski. Czechow.
Stanisławski. Meyerhold. Wachtangow. Tairow.
Także Eisenstein. Także Łunaczarski.
Ten krąg wybitnych ludzi teatru rosyjskiego stanowi dla Jerzego Koeniga punkt wyjścia do rozważań, które od kwestii sztuki prowadzą ku sprawom historii, społeczeństwa, polityki.
Jerzy Koenig kilkukrotnie przymierzał się do napisania książki o teatrze rosyjskim. Wśród przyjaciół i studentów przez wiele lat mówiło się o jego mitycznej książce o Meyerholdzie. Nic z tych planów i rozmów nie wyszło. Zamiast tamtej książki jest teraz zbiór tekstów rozproszonych dotychczas po książkach i czasopismach. Koenig napisał jednak dość, by zbudować barwną i spójną opowieści o wczoraj i przedwczoraj teatru rosyjskiego.
W pewnym momencie Koenig usprawiedliwia się z tego, że mówi „po belfersku”. To nieprawda. Jego teksty są jasne, komunikatywne (…), a jednocześnie nasycone wiedzą, której nikt, ani przed Koenigiem, ani po nim nie posiadał.
W sposób szczególny spaja te teksty osobiste doświadczenia autora w czasach oportunizmu, a potem powolnego podgryzania systemu. Bo właśnie wypowiedzi o teatrze radzieckim okazywały się, dla nas czytających i słuchających Koeniga, szkołą sprzeciwu. (…)
To bardzo ważna książka. Może nie tylko jako rzecz o historii teatru radzieckiego/rosyjskiego, ale też jako przyczynek do dziejów polskiej inteligencji i jej spojrzenia na Wschód.
prof. dr hab. Piotr Mitzner
Wydawcy:
Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego
Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia
Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza
_____________________________
Jerzy Koenig (1931–2008) – wykładowca warszawskiej Akademii Teatralnej (dawniej PWST) od 1966 roku. Współzałożyciel i pierwszy dziekan Wydziału Wiedzy o Teatrze. Redaktor „Dialogu”, „Współczesności”, „Teatru”. Publikował m.in. w „Nowej Kulturze”, „Przeglądzie Kulturalnym”, „Expresie Wieczornym”, „Polityce”, „Gazecie Wyborczej”, „Rzeczpospolitej”, „Foyer”, „Dzienniku”. Kierownik literacki teatrów: Narodowego, Dramatycznego, Wybrzeże, Starego. Dyrektor Starego Teatru w Krakowie. Długoletni redaktor naczelny Teatru Telewizji TVP. Członek niezliczonych komisji, rad, jury. Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski. Autor książek Rekolekcje teatralne (1979), Kto ma mieć pomysły? Szkice i felietony teatralne (2014).
______________________
SPIS TREŚCI
Koenig i Rosjanie / Paweł Płoski
I
Same gęby krzywe. O Gogolu
Aleksander Ostrowski
W stronę Płatonowa
Czechow ciągle współczesny
Stary, dobry Czechow
Kto to był Anton Czechow?
II
Mistrz czy maniak?
Wsiewołod Meyerhold. Kalendarium
Meyerholda „Październik teatralny”
Meyerhold i jego książka
Rzecz o Wachtangowie
Tairow i jego teatr
Stanisławski czyta Tairowa
Z doświadczeń Eisensteina w teatrze
III
Teatr radziecki: sezon pierwszy
Teatr radziecki: okres Łunaczarskiego
Teatr radziecki: Wachtangow
Teatr radziecki: Tairow
Teatr radziecki: repertuar na co dzień
Teatr radziecki: przykład Brechta
IV
Przykład Majakowskiego
Czechow, MChAT i współczesność
Nie dajmy się znowu zaskoczyć
Refleksje moskiewskie
Premiery moskiewskie
Notatka z Moskwy
Taganka
Wachtangowcy
Władimir Wysocki
V
Rosjanie
Bohaterką La Pasionarii jest Dolores Ibárruri Gómez, słynna hiszpańska komunistka. Antonina Grzegorzewska stworzyła portret kobiety silnej, zdesperowanej, pełnej pasji, która zatraca się w swojej walce i przestaje odróżniać dobro od zła.