Katarzyna Słoboda bada praktyki takich artystek jak Lisa Nelson, Rosalind Crisp, Maria Zimpel, Anna Nowicka i Maria Stokłosa. Ucieleśniona uważność to zwrot ku prymarnej modalności tańca jako osadzonej w ciele wielozmysłowej świadomości i obecności, pozwalający umiejscowić percepcję i recepcję tańca w ciele.
Autorka analizuje funkcjonowanie komizmu w tańcu scenicznym, co prowadzi do szerszych rozważań o potencjale sztuki tańca i choreografii w zakresie wpływu na otoczenie. Rozważa komizm jako narzędzie artystyczne, wyrastające z kultury, i jako narzędzie kulturowe, mogące kształt tejże kultury zmieniać.
„Czas I wojny światowej, końca rosyjskiego panowania i niemieckiej okupacji Warszawy definitywnie zmienia oblicze miasta, także życia jej teatrów, życia niezwykle bujnego, na przekór dziejowej tragedii, wojennej biedzie nie poddającego się losowi, wciąż zajmującego widzów, którzy właśnie dzięki teatrom mogli zapomnieć na chwilę o wszechobecnym niedostatku...
Pismo poświęcone polskiemu teatrowi współczesnemu. Proponuje spojrzenie na teatr niejako z drugiej strony rampy – z punktu widzenia jego twórców. Stąd najważniejsze miejsce zajmują w nim teksty teatralnych praktyków.
Wybór tekstów i fotografii Aneta Kielak-Dudzik, Tadeusz Nyczek, Mateusz Stajewski