Rzadko mówimy w Polsce o tym, że surrealizm nie skończył się w dwudziestoleciu, a jego istota jest transoceaniczna.
Młot na poetów to próba pisania na nowo historii, ukazania jej roli jako dostarczycielki fabuł. Zamiast skoncentrować się na jednej fabule, autor podsuwa czytelnikowi ich wielość, obnażając jednocześnie rozmaite techniki spinania „faktów” w ciągi historyczne.
Tom poświęcony Marii Konopnickiej w 180. rocznicę jej urodzin gromadzi artykuły i eseje badaczy zajmujących się jej twórczością. Zaprezentowane spektrum interpretacji wybranych dzieł, ich recepcji i edycji, odpowiada wielości zainteresowań kulturowych i społecznych autorki.
Słownik odgłosów somatycznych odbiega od tradycyjnej słownikowej formuły – jest opowieścią. Opowiadając o dźwiękach, opowiada o człowieku i jego stosunku do świata, przejawach jego obecności i sposobach komunikacji.
Jeśli Frankenstein jest mitem, to natychmiast pojawiają się dwa pytania. O jaki mit chodzi? I jaka koncepcja mitu jest potrzebna, by rzucić światło na tę zarazem powieść filozoficzną?
Immanentny związek estetyki z egzystencją leży u podstaw twórczości Milana Kundery. Teza o istnieniu światopoglądu formy, jak można ów związek nazwać, zakłada, iż wybór gatunku bądź rodzaju literackiego nie jest filozoficznie obojętny, gdyż składa się nań przyjęcie zestawu tez o charakterze światopoglądowym.
Nie mogę wyjść z podziwu dla Gdańskich śladów Szekspira – dwujęzycznego wydawnictwa poświęconego Danielowi Chodowieckiemu i profesorowi Jerzemu Limonowi. Pierwszy był utalentowanym i cenionym rysownikiem, drugi znakomitym filologiem angielskim, historykiem i teoretykiem teatru.
Książka przedstawia studium nieznanych dramatów z początków XX wieku o tematyce pasyjnej. Analizuje się w niej zawartość materiału biblijnego, jego przekształcenia, z odniesieniami o charakterze filologicznym w zakresie przekładu archetekstu biblijnego.
Może trzeba czytać tę sztukę jako przekaz „po śmierci”? Może nikt nie ocalał z nawałnicy, która wcale nie była dziełem Prospera, tylko dzikim obrządkiem natury? Może nikt się nawrócił, nikt nikomu nie przebaczył, nikt nie uznał swych grzechów i nikt nie okazał ani skruchy, ani wielkoduszności.
Piotr Sawczyński - filozof, filolog i politolog, doktor nauk społecznych w Katedrze Filozofii Polityki Uniwersytetu Jagiellońskiego, adiunkt w Katedrze Teorii i Filozofii Polityki Akademii Ignatianum w Krakowie. Autor książki Polityczność podmiotu (Kraków 2016) i kilkunastu artykułów naukowych.
Reprezentacje Zagłady w kulturze polskiej (1939-2019) śledzą artystyczne ekspresje Holokaustu w teatrze, filmie, muzeach, sztukach wizualnych oraz zjawiska z kręgu kultury popularnej. Stanowią kontynuację badań, które podjęliśmy kilkanaście lat temu w Literaturze polskiej wobec Zagłady (1939-1968).
To nie jest tradycyjna historia literatury ani podręcznik przekładoznawstwa. Andrzej Kopacki przełożył dwadzieścia jeden wierszy niemieckojęzycznych (od Goethego do dzisiaj) i opatrzył ich polskie wersje autokomentarzem translatorskim.