Ostatnie egzemplarze!
Data dostępności:
Nie pisałam tej książki, żeby w jednym miejscu zebrać i omówić wszystko, czego na krajowych i zagranicznych uniwersytetach naucza się pod takimi nazwami, jak teatrologia, wiedza o teatrze, performatyka czy studia nad widowiskiem. Pisałam z pełną świadomością wyłącznie z własnej perspektywy, wypracowanej w czasie wieloletniej praktyki dydaktycznej, w której zawsze wykorzystywałam aktualne wyniki moich badań naukowych. Teatr i teatrologia prezentuje zatem praktykowaną konsekwentnie jedność własnych badań i nauczania. Inne podręczniki, które podobnie chcą pełnić funkcję wprowadzenia, nieco inaczej rozkładają akcenty i przekazują studentom inne wyobrażenia o uniwersyteckiej teatrologii. Każdy podręcznik tego typu rządzi się własną logiką. Dlatego w niektórych miejscach czytelnicy znajdą nawiązania do innych autorów czy wręcz podobne stwierdzenia, w innych zaś rzucające się w oczy różnice. Nic więc dziwnego, że porównawcza lektura książek wprowadzających w zagadnienia teatrologii okazać się może bardzo pouczająca. (fragment Przedmowy) Erika Fischer-Lichte kieruje pracami centrum badań Verflechtungen von Theaterkulturen (2008) na Freie Universität w Berlinie oraz studium doktoranckiego InterArt (2006). Wykładała gościnnie w Stanach Zjednoczonych, Rosji, Indiach, Japonii, Chinach i Norwegii. W latach 1995–1997 była przewodniczącą International Federation for Theatre Research. Należy do takich liczących się organizacji i stowarzyszeń naukowych, jak Academia Europea, Akademie der Wissenschaften zu Göttingen, Nationale Akademie der Wissenschaften Leopoldina oraz Berlin-Brandenburgischen Akademie der Wissenschaften. Opublikowała wiele tłumaczonych na języki obce monografii z dziedziny estetyki, historii i teorii teatru, które podejmują problemy z zakresu semiotyki, badań performatycznych, teatru współczesnego i dialogu kultur w teatrze. Do tej pory ukazała się po polsku jej Estetyka performatywności (2004), w tłumaczeniu Mateusza Borowskiego i Małgorzaty Sugiery, wydana nakładem Księgarni Akademickiej w serii „Interpretacje”.
Źródło: www.grotowski-institute.art.pl