Wybór tekstów "Kroatywni. Dramat chorwacki po 1990 roku" powstał na podstawie antologii współczesnego dramatu chorwackiego pt. "Odbrojavanje" (Odliczanie), którą zestawił Leo Rafolt, a wydała w 2007 roku Zagrzebska Szkoła Slawistyczna. Leo Rafolt, chorwacki literaturoznawca, jest również autorem wstępu do Kroatywnych, w którym została przedstawiona kondycja dramatu i teatru chorwackiego po 1990 roku. W zbiorze oprócz siedmiu dramatów pochodzących z chorwackiej antologii znalazły się również trzy utwory wybrane przez zespół realizujący projekt. Teksty te były w Chorwacji nagradzane i publikowane w antologiach współczesnego dramatu (z wyjątkiem Diwy Marijany Noli, której premiera odbyła się w 2011 roku). Jednocześnie żaden z tytułów nie został do tej pory przełożony na język polski. Twórczość dramatyczna chorwackich pisarzy nie jest polskiemu odbiorcy zupełnie obca. Spośród dziesięciu prezentowanych autorów pięciu jest już w Polsce znanych: z tłumaczeń publikowanych w czasopismach bądź z przedstawień teatralnych. Są to Lada Kaštelan, Dubravko Mihanović, Filip Šovagović, Tena Štivičić, Tomislav Zajec. Po raz pierwszy natomiast zostają zaprezentowani Borivoj Radaković, Mate Matišić, Marijana Nola, Asja Srnec-Todorović i Milko Valent. Za wyborem tekstów stała idea zapoznania polskiego czytelnika z tendencjami panującymi w dramacie chorwackim od lat dziewięćdziesiątych XX wieku. Zaproponowany wybór jest uzupełnieniem obrazu dramatu i teatru chorwackiego, jaki wyłania się z dotąd przetłumaczonych i wystawionych w Polsce utworów (informacje na ten temat znajdują się w książce). Leo Rafolt zauważa we wstępie, że: "Problemy tożsamości, przemocy, aparatu ideologicznego czy imperatywów systemowych, lub też marginalizowanych, niszowych społeczności, żeby poprzestać na kilku przykładach, ciągle wracają w najnowszej produkcji dramatycznej, zwłaszcza w twórczości autorów, których biografie wiążą się znacząco z czasem społecznych przeobrażeń okresu transformacji". Rafolt sygnalizuje zatem szeroki wachlarz problematyki, jaka pojawia się na stronach Kroatywnych. Z jednej strony lektura prezentowanych dramatów pokazuje czytelnikowi współczesną Chorwację, zupełnie inną niż ta, z jaką styka się turysta spędzający wakacje nad pięknym skądinąd wybrzeżem Adriatyku. Z drugiej strony nietrudno odnieść wielu sytuacji ukazanych w poszczególnych utworach do polskiej rzeczywistości i odnaleźć w niej analogiczne zjawiska. Tak więc książka pozwala czytelnikowi dowiedzieć się czegoś nowego nie tylko o kulturze chorwackiej, lecz również o kulturze polskiej i o nas samych. Doświadczenia końca XX i początku XXI wieku mamy wszakże podobne. Polacy i Chorwaci mogą dzielić się tymi doświadczeniami; mogą też wiele się od siebie nauczyć. Niewątpliwie tym, co wspólne, jest trwający proces transformacji (ustroju politycznego, gospodarki, mentalności, kultury), który jednak w obu państwach przebiegał w całkowicie odmiennych warunkach. Chorwaci są "bogatsi" o jedno straszne doświadczenie. Wojna, przez którą przeszedł ten kraj, jest wciąż nieprzepracowaną traumą, koszmarem, który wszyscy chcieliby wymazać z pamięci, ale o którym nie sposób przecież zapomnieć. W Kroatywnych są utwory zabawne i przerażające, podejmujące ważne, uniwersalne tematy i pokazujące problemy, z jakimi boryka się dzisiaj społeczeństwo chorwackie.