Biblioróżnorodność to termin wykreowany przez chilijskich niezależnych wydawców w latach dziewięćdziesiątych, opiera się na idei bioróżnorodności.
Australijska wydawczyni i pisarka Susan Hawthorne w swoim Manifeście wydawców niezależnych podkreśla, że tak jak bioróżnorodność jest podstawowym wskaźnikiem zdrowia ekosystemów, tak funkcjonowanie na rynku książki wielu podmiotów jest kluczowe dla jego rozwoju. Mocno akcentuje rolę niszowych, niezależnych wydawnictw, które w odróżnieniu od dużych korporacji wydawniczych mają większą swobodę w doborze tytułów i autorów, co pozwala na wydawanie bardziej nietypowych i eksperymentalnych utworów literackich – dotyczy to zarówno treści i tematów, jak i autorów czy gatunków literackich.
Autorka przedstawia zjadliwą krytykę globalnego przemysłu wydawniczego zestawioną z wizjonerską propozycją organicznego publikowania. Przygląda się wolności słowa, kosztom środowiskowym głównego nurtu wydawniczego oraz obietnicom i wyzwaniom związanym z przejściem na technologię cyfrową.

Opis pochodzi od wydawcy.