Ostatnie egzemplarze!
Data dostępności:
Książka porusza problematykę teatru egzystencjalnego w doświadczeniach biograficznych dorosłych w perspektywie przeżywania niepełnosprawności egzystencjalnej. To próba otwarcia dyskusji na temat miejsca teatru w przestrzeni pedagogiki i andragogiki, a także zaproszenie do szukania inspiracji do budowania opowieści o ludzkim doświadczeniu poza dziedziną badań społecznych. Autorka koncentruje się na rozpoznaniu teatru jako jednej z form edukacji dorosłych w perspektywie biograficznej; ukazuje działalność nieprofesjonalnych teatrów osób dorosłych oraz eksploruje doświadczenia teatralne pod kątem kształtowania strategii radzenia sobie z niepełnosprawnością egzystencjalną. Praca przedstawia sieć kluczowych kategorii, które składają się na autorską koncepcję teatru egzystencjalnego, a także wyznaczają kierunek myślenia i działania w przestrzeni pedagogicznych i andragogicznych działań teatralnych. Autorka podejmuje także rozważania nad fundamentalnym pytaniem o napięcie między sztuką a terapią w działaniach edukacyjnych i artystycznych, a także akcentuje istotne zagrożenia w popularnej praktyce teatralnej.
Doktor nauk społecznych, pedagog i andragog, instruktorka teatralna. Pracuje w Instytucie Pedagogiki na Wydziale Nauk Społecznych w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Poza pracą naukową i dydaktyczną prowadzi warsztaty teatralne dla dzieci i nauczycieli. Autorka artykułów na temat edukacji teatralnej oraz relacji między sztuką teatralną a tożsamością człowieka w „Edukacji Dorosłych”, „Podstawach Edukacji”, „Roczniku Pedagogicznym”, „Roczniku Andragogicznym” i in. Współredaktorka książki Pułapki badań nad edukacją (2020).
Opis pochodzi od wydawcy.