Poruszająca opowieść o Stefanie Zweigu (1881–1942), wiedeńczyku, wielkim humaniście i pisarzu, w latach 30. XX wieku najczęściej tłumaczonym autorze na świecie. Zweig był ucieleśnieniu wysokiej kultury europejskiej, hojnym mecenasem, miłośnikiem sztuki, a zarazem literackim celebrytą i bywalcem salonów.

W epoce nazizmu ten zasymilowany Żyd, dumny ze swojego ateizmu, stał się jednym z najważniejszych emigrantów literackich. Wyjechał do Anglii, stamtąd do Nowego Jorku, by wreszcie zamieszkać na przedmieściach Rio de Janeiro. Odcięty od okupowanej Europy, gdy jego książki były palone przez nazistów, a język niemiecki stał się powodem do wstydu – popełnił samobójstwo.

Georg Prochnik rekonstruuje świat, z którego wywodzi się pisanie Zweiga, atmosferę tamtych czasów. Pokazuje niemożność odnalezienia twórczego ducha w krajach, których język, zwyczaje i tradycje są obce uchodźcy.

Książka jest głębokim namysłem nad kondycją wygnania, ważnym spojrzeniem na intelektualne i emocjonalne koszty wysiedleń w najmroczniejszych czasach Europy.

*

Wes Anderson złożył hołd Zweigowi filmem Grand Budapest Hotel, inspirowanym twórczością i biografią pisarza.

Książka zdobyła National Jewish Book Award for Biography 2015.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

Opis pochodzi od wydawcy.