Ostatnie egzemplarze!
Data dostępności:
Celem niniejszego opracowania jest zaprezentowanie okoliczności organizowania i efektów działalności teatrów żołnierskich w różnych okresach historii Wojska Polskiego. Tego rodzaju formacje artystyczne były zakładane zarówno na terenie Polski, jak i poza jej granicami. Monografia obejmuje okres od powstania Teatru Legionów Polskich w 1915 roku, po rozwiązanie Teatru Domu Wojska Polskiego, co miało miejsce w roku 1957. W kolejnych latach armia zrezygnowała ze sponsorowania półprofesjonalnych i profesjonalnych zespołów teatralnych.
Teatry żołnierskie w Wojsku Polskim – w zależności od swego charakteru – pełniły różnorodne funkcje. Podczas pierwszej i drugiej wojny światowej niosły wiarę i nadzieję nie tylko żołnierzom walczącym na frontach, ale i osadzonym w obozach dla jeńców wojennych, czy internowanych. W okresie międzywojennym były formą promocji armii w środowisku cywilnym. Po drugiej wojnie światowej miały być „narzędziem” propagowania nowych idei społecznych związanych z „budową socjalizmu”. Mimo różnorodnych okoliczności nigdy nie można im było odmówić kulturotwórczych wartości i sięgania do polskich tradycji literackich.
Ostatnia rozmowa z Emilianem Kamińskim – aktorem, reżyserem, dyrektorem teatru, ale przede wszystkim człowiekiem wrażliwym na świat, konsekwentnie realizującym swoje marzenia. Szczerze opowiedział w niej o dzieciństwie, rodzinie, mistrzach, teatrze. Jedynym tematem, którego nie poruszył, była jego choroba.
Antoni Libera jest nie tylko pisarzem i tłumaczem, ale też autorem operowych librett. W książce prezentujemy właśnie tę mniej znaną twarz twórcy „Madame”.