Twórczość Leszka Mądzika przypomina nam o istnieniu i sile wyrazu zapomnianych języków obrazowania. Wypełnia lukę po nich w czasach, kiedy rzadko sięgamy po złożone środki porozumienia. Mówi o naszych emocjach i związkach w sposób uniwersalny i wszędzie zrozumiały. Tak dawniej czytane były alegorie i symbole. Scenę Plastyczną KUL stworzył wszak historyk sztuki, któremu dobrze znane są retoryczno-ikonograficzne sposoby komunikowania się w dawne kulturze, których nieodłącznym elementem były mocno wysublimowane i abstrakcyjne pojęcia. W Europie istniały dwa wielkie obszary ponadczasowych języków obrazu - tradycji antycznej i religii chrześcijańskiej w jej redakcjach. Jubilat czerpie z nich ze znawstwem i erudycyjną swobodą.

Ze wstępu

Paweł Jaskanis

Dyrektor Muzeum Pałacu w Wilanowie.