Wykorzystując różne języki humanistyki, książka ta opowiada o doświadczeniu poezji i egzystencji, egzystencji i poezji – tego nierozerwalnego splotu – w którym odbywa się niepokojąca gra Bolesława Leśmiana o własną podmiotowość. Bohaterem tej książki jest zatem Lesman/Leśmian – „niepoprawny istnieniowiec", zmagający się z bolesnym poczuciem klęski i jednocześnie zaświadczający na różne sposoby o życiu. Leśmian „niesamowity" i Leśmian „fascynujący", który dla siebie i dla nas nie chce być tylko Leśmianem.
wyd.ug.edu.pl