Okrucieństwo przejawia się nie tylko jako agresja związana z toczącymi się wojnami o różnym podłożu, lecz również we wszystkich dziedzinach kultury: sztuce i muzyce, literaturze, kinie, w komiksie i animacjach filmowych, grach komputerowych i reklamie. Okrucieństwo jest już właściwie formą komunikacji, sposobem przedstawiania świata a nawet wyrażania własnych emocji. Stało się akceptowaną coraz częściej – również mocą umowy społecznej – formą indywidualnej i zbiorowej manifestacji roszczeniowych żądań i przekonań.

Obowiązkiem humanisty jest wyrażanie sprzeciwu wobec przemocy oraz ujawnianie wynikających z niej zagrożeń. Ta potrzeba zaowocowała zawiązaniem konsorcjum pomiędzy Wydziałem Filologii Polskiej i Klasycznej UAM w Poznaniu i Wydziałem Polonistyki UJ w Krakowie oraz organizacją seminariów i konferencji na temat okrucieństwa w literaturze i kulturze europejskiej Uczeni podjęli się wykonania prac badawczych i trudu interpretacji analizowanych źródeł, by opisać i uświadomić procesy powstawania i przekształcania różnych rodzajów okrucieństwa w sztuce – w literaturze, plastyce, teatrze i filmie i w języku, ale też we współczesnych formach komunikacji, które są zarazem środkami edukacji młodych ludzi (komiks, gry komputerowe, animacje). Sięgnęli też po podstawowe teksty i mity kultury Europy – do Starego Testamentu i mitologii Greków i Rzymian, by dotrzeć do najwcześniejszych ujęć tego zagadnienia w naszej kulturze.

www.azymut.pl