Wszystkich melomanów i stałych bywalców scen operowych zapraszamy do sięgnięcia po wspomnienia Marii Olkisz!
Punktem wyjścia były doświadczenia obu autorów związane z dorobkiem scenicznym kompozytora, a każdy z piszących przedstawia własne, indywidualne spojrzenie badawcze na jego dzieła.
W monografii podjęta została interdyscyplinarna refleksja nad literaturą, filmem, muzyką i obrazem w powiązaniu ze sztuką operową i jej kulturowymi kontekstami.
Każdy z teatrów operowych ma pod tym względem swoją specyfikę. W nowojorskiej Metropolitan Opera brawa są gwałtowne i krótkie, rzęsiste jak nawałnica.
„Umowność i konwencja opery mogłyby świadczyć o nie najlepszej reputacji i małej wadze tej dziedziny sztuki we współczesnej kulturze. Jednak w ostatnich dziesięcioleciach dokonała się prawdziwa rewolucja w tym zakresie, gdyż pojawiły się próby i eksperymenty wiążące się z wydobyciem z treści dzieła operowego jakości uniwersalnych i aktualnych.
Tytuł Fenomen opery wskazuje nie tylko na to, że opera jest zjawiskiem, ale również sugeruje treści wartościujące. Autorzy są wielbicielami sztuki operowej i zgadzają się z opinią, że jeśli muzyka jest dobra, fabuła interesująca, śpiewacy wybitni, ich gra poprawna, a scenografia ciekawa, to spektakl operowy jest wyjątkowym widowiskiem artystycznym.
Rosja jest tym krajem, w którym twórczość operowa Stanisława Moniuszki, a przede wszystkim jego "Halka", zdobyła sobie największą poza ojczyzną kompozytora popularność i przez długie okresy utrzymywała się w żelaznym repertuarze operowym.