Do rąk czytelników trafi przed świętami pierwsze zbiorcze wydanie tekstów Maliny Prześlugi - wbrew tytułowi całkiem śmieszne i błyskotliwe.
Adam Sroka – reżyser, dramaturg. Urodził się i mieszka na stałe w Krakowie. Tutaj ukończył teatrologię na UJ i reżyserię na PWST. Twórca wielu autorskich inscenizacji.
Anton Czechow swoje jednoaktówki nazywał „małymi komediami”, „żartami scenicznymi”, „wodewilami”.
Utwory Šljivar – gęste od nawiązań literackich i filozoficznych oraz odwołań do kultury popularnej, ponadto korespondujące z najnowszymi tendencjami w refleksji socjologicznej – są ciekawe ze względu na krytyczny sposób przedstawienia określonych zagadnień społecznych.
Francuski teatr kobiet z przełomu XIX i XX wieku można by określić jako feministyczny, choć nie stworzył on jakiejś jednej i koherentnej poetyki, co nie powinno zresztą dziwić, ponieważ przedstawiane w tym tomie pisarki sprzyjały ideałom anarchistycznym, a te odrzucały wszelakiej maści dogmaty, jednotorowość myśli; broniły natomiast wielogłosu w dyskusji...
W tej groteskowej opowieści perspektywa ludzka miesza się z optyką zwierząt, a znany świat, powoli znika w oparach absurdu.
Pierwsza edycja dramatu Kazimierza Gołby. Akcja rozgrywa się w czasie III powstania śląskiego, a jednym z bohaterów jest Wojciech Korfanty. Wydarzenia historyczne są tłem opowieści o losach fikcyjnych postaci zaangażowanych w walkę.
I tom dwutomowej edycji dzieł Petera Handkego zawiera szereg sztuk mówionych, jak austriacki kontestator nazywał swoje wczesne utwory sceniczne, oraz wybór innych jego dramatów, ułożonych w porządku chronologicznym.
DZIKI WSCHÓD to nieprawdopodobna, lecz do bólu prawdziwa opowieść o krzywdzie i zemście, o nienawiści i o odpuszczeniu, o woli życia i o pogoni za szczęściem; opowieść o Loli, więźniarce Auschwitz -Birkenau, która po wojnie urządziła Niemcom piekło.
Tekst powstał na zamówienie Teatru Miejskiego w Gliwicach, a wyprodukowany na jego podstawie spektakl zaledwie kilka miesięcy od premiery stał się tak zwanym „the best of...” w rankingach najważniejszych polskich krytyków teatralnych, oraz oddanych fanów, którzy oglądali go po kilka razy.