Czy autorom tekstów udało się odpowiedzieć na postawione w tytule książki pytanie? Czy rzeczywiście istnieją realne przesłanki ku temu, by myśleć o e-generacji, pokoleniu iPoda, pokoleniu copy/paste, generacji nomadów, "dzieciach trzeciej kultury", "maruderach końca wieku"? Czy można mówić o pokoleniu nowych brutalistów, pokoleniu porno, , pokoleniu "to my"? Jak wyglądają najnowsze pokolenia na tle swoich poprzedników - pokolenia '56, pokolenia '68, czy pokolenia '89? Na ile (i czy w ogóle...) kategoria pokolenia posiada dzisiaj swój autentyczny byt społeczny i historyczny, a na ile jest tylko wirtualnym tworem, sztucznie kreowanym przez media? W gruncie rzeczy dyskusja na temat pokolenia powinna być bowiem dzisiaj w mniejszym stopniu rozmową o koherentnej tożsamości kolejnych generacji, a bardziej refleksją nad pewnymi trendami w myśleniu, działaniu, formowaniu własnej i społecznej tożsamości. (ze Wstępu)