Praca zbiorowa poświęcona Sylwestrowi Chęcińskiemu napawa wiarą w sens podejmowania podobnych inicjatyw wydawniczych. Aż trudno uwierzyć w to, że - jak piszą pomysłodawcy przedsięwzięcia we Wstępie - „do tej pory nie tylko, że brakowało podobnego opracowania, ale nawet artykułów omawiających jego twórczość w sposób syntetyczny". Zwraca przede wszystkim uwagę bogactwo podejmowanych wątków: biograficznych, artystycznych, analityczno-interpretacyjnych, dokumentacyjnych... W tym względzie „zbiorówka" o Chęcińskim stanowi inteligentne kompendium wiedzy o człowieku i artyście rozpisane na autorski wielogłos, wypełniając tym samym lukę w rodzimym filmoznawstwie. Z publikacji tej wyłania się fascynujący wizerunek filmowca źle obecnego w polskiej pamięci kina, niesłusznie zakwalifikowanego wyłącznie jako autora komediowej trylogii. A przecież, jak celnie piszą autorzy Wstępu, Chęciński nieustannie „poszukiwał sposobu na «pogodzenie wartości z popularnością», co nie zawsze dostrzegano i doceniano". Dobrze, że pamięć o tym towarzyszy wszystkim bez wyjątku autorom książki. Prof. dr hab. Andrzej Gwóźdź [rec.]